سیا ست

می تر سند 

ما  ، نیز

میان ما / رودی تلخ

                جا ری است

                             به نام ز ند گی

 

یک ترا نه

بیا عا شقی کنیم

در شیب نرم تپه ها

با ران دیگر نمی بارد

یک ترانه مانده

تا گل های دا من ات و

        خلخا لی که بی قرار

                       پای تو ست

دوست من شعر

 شعر اگر نبود

مرده بودم

تو اگر نبودی

بر مزار شعر ، می نو شتند

تاریخ مرگ

شبی

هم رنگ مو هایش

شعر اگر نبود ...

تو اگر نبودی ...

 
 
 
 
همین شب ها
با یک چراغ ، یک پیا له و

           بسته ایی سیگار

زیر تمام پنجره های جو انیم

                          خو اهم رفت

                           در آن جا

                     زنانی با  بالا پوشی گرم

                           مو های سفید خود را

                                          شا نه می زنند