شیون
گریه امانم نمی داد
گرگی / گاوم دریده بود
از گردی زمین
گاوی کم می شد
کودکی ام را از بینی بالا کشیدم
شیونی شور
ماده گرگی مگر تسکینم دهد
یا قطعه شعری عاشقانه
برای گاو
گرگ و
بره ای
که در من است.
( از مجمو عه ریلی برای عبور)
+ نوشته شده در جمعه بیست و یکم اسفند ۱۳۸۸ ساعت 17:9 توسط قباد حیدر
|