مرشیوان

رندی و رهایی

شهدت نمی دهند

شورت می دهند

اینجا عا شق نشو

که پرواز را آشیا نه نیست

معشوق اگر باشی

مگر چنگی در گیسو یت شو د

نگاه حیرت تو

در تسخیر

غبار عطر ینی است

در سر زمین شعر

زمین آبی و

آسمان سبز شا عران

بمان

مگر معشوق باشی.