مرشیوان

جهان مرا تعریف می کنند

غمم

جوانیم

عشقم

میان سا لی ام

تو را که نسیمی

مرا که یک دشتم

اسب مرا زین کن

با ران می بارد

گو نه هایم خیس می شود

چرا واژه تلخ و شور

اینقدر تکرار می شود؟